Foto Minxia Mae Westerman Holstijn. Bron: Rianne van Zandbrink
In de watersector werken elke dag veel gepassioneerde mensen hard aan de wateropgave voor Nederland. Minxia Mae Westerman Holstijn (28) is een van deze mensen. Afgelopen jaar bezocht ze het Deltacongres, maakte zij kennis met de staf Deltacommisaris en liep ze een dag met de staf mee. Hoe kijkt deze young professional naar de wateropgave en de manier waarop de watersector werkt? En wat zijn haar aanbevelingen voor de sector?
Minxia Mae Westerman Holstijn (1996) studeerde een gecombineerde Master Aquaculture Marine Resource Management en Urban Environmental Management aan Wageningen UR, met een minor in de civiele techniek aan de TU Delft. Ze was onder andere werkzaam in het omgevingsmanagement bij Sweco en waterschap Hunze en Aa’s. Ook was ze onderdeel van het Regieteam Deltaprogramma Waddengebied. Op dit moment werkt ze als projectmanager Winningen bij drinkwaterbedrijf Vitens.
Van echte waterrat naar de watersector
Voor Westerman Holstijn begon de fascinatie voor de watersector al op jonge leeftijd. Haar thuis was een woonboot aan een dijk in Amsterdam. ‘We deden de keukendeur open en konden zo het water in springen!’ Zwemmen, zeilen, roeien, ze genoot van alle vormen van waterrecreatie. Toch leidde dit niet direct tot een enorme passie voor het werken in de watersector; de recreatieve mogelijkheden voerden de boventoon. Uiteindelijk kwam ze ‘via een kronkelpad’ wel in deze sector terecht. Via studies in Wageningen en Delft met een focus op milieu, water en techniek, werd de wateropgave ook haar domein. ‘Ik zie mezelf vooral als generalist, met een brede technische basis’, reflecteert Westerman Holstijn, ‘daardoor kan ik met veel specialisten meepraten en begrijpen wat zij doen.’
Genoeg kennis voor een heel ministerie
Afgelopen jaar maakte Westerman Holstijn kennis met de staf Deltacommissaris. Ze was aanwezig op het Nationaal Deltacongres en woonde een dag eerder een thematisch aansluitende excursie bij. Daar maakte ze kenbaar dat ze graag een dag met de staf mee zou willen lopen. Tijdens dit bezoek ervoer ze een vergelijkbare passie voor de watersector. Ook zag ze veel kennis en expertise. ‘Ik vond het heel leuk dat ze zo gastvrij waren. Het is maar een kleine club, maar bij die mensen zit zo ontzaglijk veel kennis dat het zo een heel ministerie had kunnen zijn!’
Meeleven en meedenken
Westerman Holstijn benadrukt dat de wateropgave absoluut geen ver-van-mijn-bedshow is voor mensen buiten de watersector. ‘In deze sector sta je midden in de maatschappij. Op het moment dat ik met vrienden of familie spreek, zijn die oprecht geïnteresseerd. Het leeft, water verbindt. Je hebt het niet over iets minuscuuls onder de microscoop, maar het ruimtelijke landschap waar we allemaal deel van uitmaken.’
Tijdens haar eerste vijf werkjaren hield de oud-dijkbewoonster zich vooral bezig met integrale dijkversterkingen. Als ze daarover vertelde aan vrienden en familie, viel haar iets op. ‘Ze vroegen mij dan waar ze meer informatie konden vinden van zulke wateropgaven. Ze wilden namelijk meer weten dan dat het een technisch complexe opgave betreft, die uitloopt in tijd en geld. Ze wilden meeleven en meedenken over ons gezamenlijke landschap.’ Westerman Holstijn ziet duidelijk kansen op dit gebied. ‘Je zou bijvoorbeeld een audiotour kunnen aanbieden waarin we mensen letterlijk meenemen langs het project. In de geest van Open Monumentendag, maar dan altijd beschikbaar. De watersector onderschat op dit moment die maatschappelijke interesse, dus daar zie ik echt een win-winsituatie liggen die we nog niet goed benutten.’
‘De wateropgave is echt geen ver-van-mijn-bedshow voor mensen buiten de watersector’
Building with Community
‘Door mijn overstap van een waterschap naar een drinkwaterbedrijf ben ik van het dijkwerken naar drinkwatermaken gegaan, waardoor mijn werk uitdagender is geworden. Zo is er een groter zoekgebied met meer omgevingspartijen en zijn de ruimtelijke procedures niet per definitie gecoördineerd in een projectbesluit. Laatstgenoemde zorgt ervoor dat de juridische en ruimtelijke borging van investeringsbudgetten ingewikkelder is. Hierdoor is het belangrijk dat niet alleen de omgevingsmanager, maar ook ik als projectmanager omgevingssensitief opereer’.
De visie van Westerman Holstijn laat zich daarom misschien wel het best samenvatten met de titel van haar bachelorscriptie. ‘In ons werk hebben we het vaak over Building with Nature, bijvoorbeeld ruimte voor rivieren of werken volgens het principe van water en bodem sturend. Maar ik heb mijn scriptie de titel Building with Community gegeven. Want je moet die omgeving en de samenleving meenemen.’ Ze benadrukt de meerwaarde van participatie. Niet alleen aan het begin en eind van een project naar buiten treden, maar ook mensen van buiten naar binnen uitnodigen. ‘Op die manier kunnen we onze sector hoger op de agenda zetten.’
Van interdisciplinair naar cross-sectoraal
Naast het betrekken van de omgeving, is het ook heel belangrijk om met zoveel mogelijk partijen samen te werken, aldus Westerman Holstijn. Dat betekent ook buiten de sector denken. ‘Vroeger werd een case binnen een bepaalde discipline opgelost, maar bij gebiedsopgaven werkt dit niet meer.’ Westerman Holstijn ziet dit als een voortschrijdend inzicht. 'Mijn advies: trek het breder, en dan niet alleen interdisciplinair maar zelfs cross-sectoraal. Je kunt dan denken dat dit het complex maakt, maar dat is het al. In de wetenschap heb je het dan ook wel over wicked problems. Die kun je goed oplossen door design thinking, het meenemen van zo veel mogelijk perspectieven.’
‘Werk niet alleen interdisciplinair, maar ook cross-sectoraal!’
De watersector kan deze complexiteit dus maar beter omarmen, aldus Westerman Holstijn. Vraagstukken verbreden zorgt ervoor dat watervraagstukken voor meer mensen gaan leven. Dit kan het draagvlak vergroten en daarmee ook je middelen om wateropgaven te realiseren. Bij samenwerking tussen sectoren komt er meer kennis en middelen beschikbaar om problemen op te lossen, vooral als we over onze eigen schaduw heen durven te stappen. Vanwege deze visie was Westerman Holstijn dan ook erg te spreken over de aanwezigheid van mensen uit de verzekeringswereld op het Nationaal Deltacongres. Dit zou ze graag breder trekken, bijvoorbeeld door mensen uit de watersector ook bij de verzekeringswereld te laten kijken. ‘Ga bijvoorbeeld naar een symposium van ze, neem plaats naast iemand die zich bezighoudt met waterschade en ga echt dat gesprek aan! Velen hebben de beste intenties, maar als je de ander niet meeneemt blijft het een lastige puzzel met onbenut potentieel.’
